Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Απόγνωση

Δεν κοιμάμαι το τα βράδια.
Αγωνιώ, υποφέρω, τρέμω
Δεν τρώω, δεν πίνω νερό.
Χτες ξέχασα τα κλειδιά του αυτοκινήτου και το έσπρωχνα μέχρι τη δουλειά
Σήμερα δεν θυμόμουν ποιος είμαι μέχρι που με αντικρυσα στον καθρέπτη.
Ο καθρέπτης έσπασε και οικονόμησα επτά χρόνια γρουσουζιάς.
Επειδή τα μονά νούμερα μου την δίνουν έσπασα άλλον ένα για να τα κάνω δέκα τέσσερα.
Έδωσα όλα μου τα λεφτά σε ένα ζητιάνο στο φανάρι.
(μου είπε και ευχαριστώ που σήμερα θα έτρωγε μισό κουλούρι).
Ανέβηκα σε ένα δένδρο και πέταγα νεράτζια στους περαστικούς .
Ένας μου το πέταξε πίσω και με πέτυχε στο μάτι.
Ονειρεύομαι λιβάδια γεμάτα πράσινα άλογα.
Ένα έμοιαζε στον Πάγκαλο.
Τι έχω;
Γιατί δεν μπορώ να ησυχάσω;


ΘΕΕ μου
πότε θα εκλέξει επιτέλους αρχηγό η Ν.Δ.;


Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

Πρέβεζα




Αφιερωμένο στο korinoskylo

Θάνατος είναι οι κάργιες


που χτυπιούνται στους μαύρους τοίχους και στα κεραμίδια,

θάνατος οι γυναίκες που αγαπιούνται

καθώς να καθαρίζανε κρεμμύδια.



Θάνατος οι λεροί κι ασήμαντοι δρόμοι,

με τα λαμπρά μεγάλα ονόματά τους,

ο ελαιώνας γύρω η θάλασσα κι ακόμη

ο ήλιος θάνατος μες στους θανάτους.



Θάνατος κι ο αστυνόμος που διπλώνει

για να ζυγίσει μια ελλειπή μερίδα,

θάνατος τα ζουμπούλια στο μπαλκόνι

κι ο δάσκαλος με την εφημερίδα.



Βάσις φρουρά εξηκονταρχία Πρεβέζης.

Την Κυριακή θ' ακούσουμε την μπάντα.

Επήρα ένα βιβλιάριο τραπέζης,

πρώτη κατάθεσις..... δραχμαί τριάντα.



Περπατώντας αργά στην προκυμαία

"Υπάρχω" λες κι ύστερα "Δεν υπάρχεις".

Φτάνει το πλοίο υψωμένη σημαία.

Ίσως έρχεται ο κύριος νομάρχης.



[Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους


ένας πέθαινε από αηδία...


Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,


θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία]

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

Χωρίς τίτλο

Είναι μέρες τώρα που σκέφτομαι τι να γράψω.
Την μία λέω να πώ για την αλλαγή της εξουσίας στην Ελλάδα.
Την άλλη για για τα Στάζ (ι).
Διαβάζω εδώ για συμπεριφορές που ενοχλούν.
Για απόψεις που  εκνευρίζουν.
Για σοφά λόγια που είναι κενά.
Ο τιτανικός πάλι βυθίζεται στις οθόνες της τηλεόρασης.
Η λογική πάλι, βυθίζεται στη αφασία του Νεοέλληνα.

Έτσι ακούω τραγουδάκια σαν αυτό.



Και.... ξεχνιέμαι.

Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2009

ΘΑ

ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ
ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ
ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ
ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ
ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ
ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ
Μας ΠΡΗΞΟΥΝ τα ΟΥΜΠΑΛΑ πάλι

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

Είμαι πολύ ωραίος.

Δώσε με λίγο σαγανάκι ρε
έχω παιδάκια να θρέψω
Μάγκες ελάτε ο τυπος κερνάει σαγανάκι
Αργείς φίλε
Πού πηγε, που πήγε!
Νά κέρναγε και κανένα παγωτάκι τωρα!
Είμαι πολύ ώραίος γαμώτο!

Κυριακή 23 Αυγούστου 2009

Προσγείωση


.......λα λα λα λα λα λα.......

.......λα λα λα λα λα λα.......

.......λα λα λα λα λα λα.......






γκλουπ!!!!


Edit: Παρακολουθώντας στην Τιβί τα γεγονότα, ακούω σχεδόν από όλους τους ρεπόρτερ ότι  αν έστελναν ένα αεροπλάνο εδω (στο σημείο που βρίσκεται ο καθένας) θα είχε σβήσει από μέρες η φωτιά.
Λογικά λοιπόν αν είχαμε γύρω στα 400 πυροσβεστικά αεροπλάνα και αν αυτά ακούγανε τους ρεπόρτερ δεν θα φτάναμε σε αυτη την καταστροφή.
Στην προηγούμενη φωτια στην πεντελη είχα βρεθεί απο αναγκη επι τόπου. Έβλεπα λοιπόν ότι 9 στα 10 σπίτια που ήταν κτισμένα νομιμα και παράνομα μέσα στο δάσος είχαν ακαθάριστες αυλές και κήπους γεμάτους ξερά χόρτα και δέντρα που τα κλαδιά τους έφταναν στις ξύλινες (κάτω απο το κεραμίδι) στέγες. Όταν δε οι πυροσβέστες περνούσαν και τους έλεγαν να καθαρίσουν ήθελαν να κάνει αυτή τη δουλειά το κράτος, και να στείλει από ένα (τουλάχιστον) πυροσβεστικό σε κάθε σπίτι.
Το αποτέλεσμα ήταν στο μέρος που βρισκόμουν κα καούν 4 σπίτια γύρω απο το σπίτι του αδελφού  παθαίνοντας σοβαρές ή μικρές ζημιές μόνο και μόνο επειδή οι ιδιοκτήτες τους αδιαφορούσαν για τον κίνδυνο περιμένοντας απο το κράτος να  σώσει τις περιουσίες τους που οι ίδιοι έθεταν σε κίνδυνο.
Αυτή είναι η μία άποψη του προβλήματος και δεν αναιρεί τις ευθύνες του κράτους και της  πολιτείας για το έγκλημα που γίνεται αυτές τις μέρες σε βάρος της ίδιας μας της υπαρξης  στην Αττική.



Τρίτη 4 Αυγούστου 2009

Σημάδια


Υπάρχουν μέρες που δεν τελειώνουν
Άλλες που δεν προλαβαίνεις να τις ζήσεις.
Νύχτες αξημέρωτες?
Ημέρες που δεν βραδιάζει ποτέ?

Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

Γαμάμε και δέρνουμε.


Τόπος : Κάπου στα βόρεια προάστια (πριν φτάσουν μέχρι την Χαλκίδα).
Ένα μπαράκι από τα ελάχιστα τότε εδώ στις υπνουπόλεις - παρειές της Αθήνας. Στην ουσία ήταν δύο. Ένα με κάτι γκόμενες -πουτάνες της δεκάρας, και ο Πύργος.
Εμείς μία παρέα καμιά δεκαριά λυκειόπαιδα στην τελευταία τάξη ( μαζί με κάποιους επιμελείς που την επαναλάμβαναν για πολλοστή φορά). Μηχανόβιοι με δανεικές μηχανές , μερικοί από εμάς δούλευαν,έχοντας έτσι μία οικονομική άνεση που επέτρεπε τα Σαββατόβραδα έξοδο που έφτανε μέχρι και την Θήβα για πίτσα πάνω από το ποτάμι αλλά και παραλιακές βόλτες μέχρι την μπριφτεκούπολη (Σήμερα Γλυφάδα).
Στην ηλικία του "γαμάω και δέρνω λοιπόν , (γαμάω την χούφτα μου και δέρνω κανένα πιτσιρίκι τρεις τάξεις μικρότερο δηλαδή). Συνέβη το μοιραίο!
Στο στέκι μας, εκεί που κάθε Σάββατο αλλά και καθημερινές τα πίναμε και περνούσαμε ζάχαρη, αποφάσισαν να διασκεδάσουν κάτι ξενέρωτοι Αμερικάνοι, γόνοι διπλωματών που κατοικούσαν εκεί γύρω. ήταν μάλιστα τέτοια η αναισθησία τους που διασκέδαζαν μπροστά στα μάτια μας!
Όπως ήταν φυσικό η αντίδρασή μας ήταν άμεση , καίρια και οδυνηρή. Ήταν και οι καιροί τέτοιοι που δεν επέτρεπαν κάτι άλλο. Μετά από μία μικρή σύσκεψη και τηλεφωνική επικοινωνία από το σταθερό του μπαρ ( τα κινητά ούτε καν τα φανταζόμαστε τότε), κατορθώσαμε να μαζευτούμε και οι δέκα αποφασισμένοι για το μεγάλο ντου.
Το οποίο φυσικά και δεν έγινε.
Διότι ο μπαρ τέντερ και ιδιοκτήτης ήταν καθαρός στα λόγια του . Αν κάνετε φασαρία κομμένη η πίστωση και το θα σε πληρώσουμε το Σάββατο που πληρώνεται ο Γιάννης (μουά) και ο Γ. (άλλος). Εξάλλου οι μάγκες σε μια ώρα έχουν κάνει λογαριασμό όσο εσείς σε ένα μήνα.
Το κτύπημα ήταν βαρύ και ασήκωτο.
Το στέκι μας έγινε παρελθόν. Στο άλλο με τις πουτάνες δεν μας άφηναν να μπούμε.

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.
Συνεχίζεται........

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009

Υπερκατάντια

Κάποια απολύθηκε τηλεφωνικά.

Και κάποια "φίλη" της που το έμαθε θεώρησε σωστό να αφήσει το κατωτέρω σχόλιο στην ανάρτηση της απολυμένης.


:/

ναι αυτό

:/


'Η στραβός είναι ο γυαλός ή στραβά αρμενίζουμε.

Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

Υπερσυμετρία

Με ξύπνησε ένας θόρυβος . Δεν είχε ξημερώσει ακόμα και το λιγοστό φώς που έμπαινε από την ανοικτή μπαλκονόπορτα δεν με άφηνε να διακρίνω καθαρά μια μεγάλη σκιά δίπλα στην τηλεόραση.
Ανασηκώθηκα λιγάκι , έπιασα το τηλεκοντρόλ από το τραπεζάκι δίπλα μου και με δυνατή (;) φωνή προσπάθησα να την τρομάξω να φύγει. Η σκιά έμεινε ατάραχη λες και δεν με είχε ακούσει καν, αδιαφορώντας για την αγριάδα που ήμουν σίγουρος ότι εξέπεμπα και μάλιστα έδειχνε να μεγαλώνει. Σηκώθηκα όρθιος και η σκιά πήρε τη μορφή μαύρης τρύπας που ήταν έτοιμη να με καταπιεί. Άρχισα μάλιστα να νοιώθω μία ελκτική δύναμη να με τραβάει προς το μέρος της και ένοιωθα να μην έχω δυνάμεις να αντιδράσω.
Έσφιξα το τηλεκοντρόλ προς το χέρι μου και οπισθοχώρησα. Η Σκιά έγινε μία πύρινη σφαίρα, μεγάλωσε και φώτισε το δωμάτιο . Ενέργεια σκέφτηκα άθελά μου, η σκοτεινή ύλη υπάρχει! Την βλέπω Γίνομαι μάρτυρας φυσικών δυνάμεων αναπόδεικτων μέχρι σήμερα.
Η τηλεόραση ανοικτή έδειχνε ακόμα τον Νανόπουλο να συνομιλεί με δημοσιογράφο.

Σάββατο 13 Ιουνίου 2009

Σάββατο

Σάββατο σήμερα και η διαδρομή σπίτι - δουλειά έπεσε στα 15 λεπτά.
Βραβευμένος επιτέλους και εγώ (πρέπει να ήμουν ο μόνος χωρίς βραβείο ανάμεσα στους μπλόγκερ μαζί με τον Δημήτρη αν και νομίζω αυτός είχε πάρει μια κυβερνητική θέση) νοιώθω πιο ολοκληρωμένος άνθρωπος.

Μία βόλτα στα μπλογκς φίλων δεν απέφερε κάτι καινούργιο από χτες το βράδυ οπότε με αίσθημα ευθύνης συγγράφω εγώ ανάρτηση περισπούδαστη και φιλοσοφημένη όπως πάντα, βασισμένη σε πραγματικό γεγονός .

Στη διάρκεια της διαδρομής λοιπόν που έλεγα, πριν διακόψω για να αναφερθώ στο βραβείο (δάκρυ συγκίνησης) και ενώ κατέβαινα τον Κηφισό ( όχι το ποτάμι αυτό το καταντήσαμε υπόνομο πλέον) παρατηρώ δίπλα μου ένα τύπο, με ένα κόκκινο σκόντα ,γύρω στα 25 να μου κάνει νοήματα.
Μου έδειχνε ένα αυτοκίνητο μπροστά και φωναζε. Απορημένος κατέβασα το τζάμι του συνοδηγού και προσπάθησα να καταλάβω τι έλεγε . Άκουσα "ένα πετάξει έξω" και φαντάστηκα ότι θα τον είχε κλείσει και παρατηρώντας το αυτοκίνητο που έδειχνε το είδα να μην έχει σταθερή πορεία. Σίγουρος πλέον ότι ο τύπος με προειδοποιεί για κάποιον επικίνδυνο οδηγό τον ευχαρίστησα και έκλεισα το τζάμι.
Έπιασα την αριστερή λωρίδα βλέποντας το εν λόγω αυτοκίνητο να πηγαίνει προς την δεξιά, και το ξανθό μαλλί που διακρινόταν με έκανε να καταλάβω ότι η οδηγός του ήταν γυναίκα. Δεν έχω κολλήματα σχετικά με τις γυναίκες οδηγούς, ο μαλάκας οδηγός είναι μαλάκας ανεξαρτήτως φύλου, η συγκεκριμένη όμως έδειχνε να είναι κίνδυνος για τους υπόλοιπους. Είχαμε φτάσει Καβάλας ( πάντα αναρωτιόμουν γιατί λέγεται Καβάλας ενας δρόμος που πάει προς Κόρινθο άντε και Θήβα Λιβαδειά πιο παλιά, )και με πρόλαβε σταματώντας δίπλα μου στο φανάρι. Ο τύπος με το Σκόντα σχεδόν καβάλησε το πεζοδρόμιο για να σταθεί δίπλα της και κατάλαβα ότι θα είχαμε καυγάδες , φωνές και τα λοιπά.

Γύρισα το κεφάλι μου και τότε κατάλαβα ότι ο τύπος δεν μου φώναζε "με πετάξε έξω " αλλά "ΤΑ ΕΧΕΙ ΠΕΤΑΞΕΙ ΕΞΩ".

Η Οδηγός του Ασημί Τογιότα φορούσε ένα πουκάμισο το οποίο ήταν ανοικτό μπροστά Ήταν γύρω στα 40 ξανθειά, συμπαθητική θα την έλεγες. και από τα πεταμένα ρουχα παντού γυρώ της προφανώς άλλαζε. Με την ευκαιρία δε του σταματήματος στο φανάρι φόρεσε και στηθόδεσμο αδιαφορώντας΄πλήρως για τις φωνές του πιτσιρικά.

Ρητόν: Τα έχει πετάξει έξω!!
Ηθικόν Δίδαγμα: Αν είσαι άντρας και αλλάζεις πουκάμισο στο αυτοκίνητο δεν τρέχει μία ( ούτε δύο) Αν είσαι γυναίκα τρέχουν πολλοί.
Εργασία για το σπίτι:
α) Άντρες : Τρόποι καλύτερης επικοινωνίας μεταξύ αυτοκινητιστών εν κινήσει για μια ώρα ανάγκης.
β:) Γυναίκες: Τρόποι αλλαγής πουκάμισου - t-Shirt σε αυτοκίνητο εν κινήσει.

Τεχνική ανάλυση
Γυναίκα: Ασημί Βιτάρα, 40 χρονων περίπου, 75D
Πιτσιρικάς: Κόκκινο Σκόντα, γύρω στα 25.
Εγώ: Πράσινο Σιτροέν, 2 χρόνια πιο μεγάλος απο την Δημήτρη :Ρ

Σάββατο 6 Ιουνίου 2009

Ω!! τι μπλογκερόκοσμος μπαμπά.

Τριγυρίζοντας στα ιστολόγια τελευταία, βρήκα :
Άτομα με Vista λειτουργικό, που γράφουν με word , σερφάρουν με Iexplorer, βρίζουν τον μπιλάκο και την μικρομαλακή εταιρεία του.
Άτομα που Δηλώνουν Αντιρατσιστές κατηγορούν τους διαφορετικούς ως μαύρους , κίτρινους βρωμιάρηδες και λοιπά.
Άτομα που υποστηρίζουν την απόλυτη ελευθερία στο Ιντερνετ κάνουν λογοκρισία στα σχόλια των επισκεπτών τους.
Άτομα που διαβάζοντας τις αναρτήσεις τους, ξελιγώνεσαι στα γέλια συγκρίνοντάς τα με το τι δηλώνουν (πώς είναι) στα προφίλ τους.
Αλληλοθαυμαζόμαστε και αλληλοσπαραζόμαστε ταυτόχρονα .

- Ω!! μα τι ωραία που γράφεις , το ίδιο θα έγραφα και εγώ. Έχεις σκεφτεί ποτέ να γράψεις βιβλίο;
- Γίνεσαι υπερβολικός (αν και μου το έχουν πει πολλοί).
Αν ξαναγράψεις τέτοια πράγματα θα σου δείξω εγώ , θα κάνω καταγγελία στον Google (ο Κος και η Κα Google με τα Googlakia τους) θα σε εξαφανίσω.
Μετά είναι και τα μπλογκοπαίχνιδα.
Διορίζουμε Κυβερνήσεις μοιράζοντας την εξουσία μεταξύ μας ως άλλοι Καραμανλο-Παπανδρεου,
Απονέμουμε βραβεία ο ένας στον άλλο.
Λέμε για τις ταινίες που μας άρεσαν ( Εξαιρετικός ο Κισλόφσκι στην μπλε ταινία ,εκεί δεν πρωτοεμφανίστηκε η Jolie; ) τη μουσική που ακούμε, αν μας αρέσει η σαρδέλλα παστή η ψητή ( ωραία ιδέα να το ρωτήσω)
Φυσικά μας αρέσει και η κλασσική μουσική μόνο που εννοούμε αυτό.
Ω τι κόσμος μπαμπά

Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

Τι θα ψηφίσω.

1) Νέα Δημοκρατία (Κ.Καραμανλής), Αν μου δώσουν τα μισά από όσα έχουν κλέψει.

2) Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑ.ΣΟ.Κ.) (Γ.Παπανδρέου), Αν μου δώσουν τα μισά από όσα θα κλέψουν.

3) Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (Α.Παπαρήγα), Μόλις καταλάβουν ότι ζούμε τον 21ο αιώνα.

4) Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) (Α.Τσίπρας), Μόλις αφήσουν τα πράσινα κουβαδάκια και πάνε σε άλλη παραλία.

5) Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑ.Ο.Σ.) (Γ.Καρατζαφέρης), Αν μου κάτσει η Μανουλίδου.

6) Πανελλήνιο Μακεδονικό Μέτωπο (ΠΑ.Μ.ΜΕ.) (Σ.Παπαθεμελής), Αν ψηλώσει λίγο ακόμα ο αρχηγός.

7) Δράση (Σ.Μάνος, Α.Αβραντίνης, Α.Αϊβαλιώτης, Α.Καρίπογλου,Ι.Κτιστάκης, Ι.Μπουτάρης), Για πιάσε ένα μοσχοφίλερο.

8) Ένωση Κεντρώων (Β.Λεβέντης), Αμα πιάσει 90% τηλεθέαση η εκπομπή του.

9) Λαϊκός Σύνδεσμος - Χρυσή Αυγή (Ν.Μιχαλολιάκος), Αν θέλει σπάσιμο το κεφάλι μου.

ΜΕ τα υπολοιπα (κάπου 33 σύνολο) κόμματα δεν ασχολούμαι κάν. Δεν τα δείχνει η τηλεόραση αρα .. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.

Σάββατο 23 Μαΐου 2009

Περί Έρωτος

Υπάκουος Μπρό --->>

Κάθε καλοκαίρι κατεβαίναμε για διακοπές στην ιδιαίτερη πατρίδα της μητέρας μου η οποία δούλευε σαν σχεδιάστρια στον οίκο μόδας Χ. στην Αθήνα. Ένα από αυτά τα υπέροχα καλοκαίρια και ενώ καθόμουν στο σαλόνι και διάβαζα Τιραμόλα κτύπησε το κουδούνι. Βαριεστημένα και βλέποντας ότι κανείς δεν άνοιγε, σηκώθηκα και άνοιξα την πόρτα. Ήταν μια γειτόνισα μαζί με την Πίπη την Φακιδομύτη δηλαδή με ένα κοριτσάκι με δύο τεράστια κοτσίδια ,που όπως έμαθα μετά ήταν η κόρη της. Στα χέρια της κρατούσε δύο τεράστια κομμάτια ύφασμα. Κατάλαβα ότι είχαν έλθει για να τους ράψει κάτι η μητέρα μου ( δεν ήθελε και πολύ μυαλό, μου το είπαν εδώ που τα λέμε) και τους είπα να περάσουν στο σαλόνι για να την φωνάξω. Η αριστοκρατική μου καταγωγή αλλά και η παιδεία μου φάνηκαν ακόμα μία φορά όταν στάθηκα στην βάση της σκάλας που οδηγούσε στο επάνω πάτωμα του αρχοντικού μας και φώναξα την μητέρα μου: Μανααααααααααααα ΡΕ μάνααααααααααα ΣΑΣ ζητάνε.
Τις οδήγησα στο σαλόνι παρατηρώντας την μικρή, που δεν πρέπει να ήταν πάνω από δέκα, να χοροπηδάει αντί να περπατάει, με τα κοτσίδια της να ανεβοκατεβαίνουν δίπλα από το κεφάλι της, να στρογγυλοκάθεται πάνω στον Τιραμόλα μου. Με το ζόρι συγκρατήθηκα και δεν την έβρισα (Κωλοεπαρχία δεν φτάνει που δεν φέρνανε τη Ζάκουλα ,να μας τσαλακώνεται και τον Τιραμόλα πάει πολύ). Η μητέρα μου άφησε να περάσει το απαραίτητο τέταρτο για να καταλάβουν ότι εμείς οι Αθηναίοι δεν είμαστε ίσα και όμοια με τις χωριάτισες, τέταρτο στο διάστημα του οποίου η μικρή όχι μόνο δεν έλεγε να σηκωθεί απο τον Τιραμόλα μου, αλλά με κοίταζε όπως κοιτάνε οι σωστοί χριστιανοί τα κοψίδια μετά την σαρανταήμερη νηστεία του Πάσχα, κατέβηκε επιτέλους και καθώς οι επισκέπτες σηκώθηκαν να την χαιρετήσουν βρήκα την ευκαιρία και άρπαξα το περιοδικό μου με κίνηση που θα ζήλευε και ο Σπάιντερ μαν και βγήκα να κάνω μία βόλτα με το ποδήλατό μου για να συνέλθω.
Μια ημέρα η μητέρα μου μου ζήτησε να πάω στο σπίτι της γειτόνισας για να της πω να περάσει για πρόβα. Έτσι λοιπόν καβάλησα το ποδήλατο μου και καθώς έβγαινα από την αυλή άκουσα την μητέρα μου να ωρύεται από το παράθυρο. Βρε Νίκοοοοοοοοοο πάλι αυτό σορτσάκι φοράς; μαύρο έχει γίνει βγάλε το επιτέλους να στο πλύνω.
Μη δίνοντας σημασία πήγα στο σπίτι της μαμάς της Φακιδομύτης και τα δύο κοτσίδια ήταν αυτά που αντίκρισα μόλις άνοιξε η πόρτα. Τότε κατάλαβα ότι ήμουν ερωτευμένος μαζί της. Κατάλαβα ότι παρ' ότι μπορούσα να αγγαρέψω τον αδελφό μου τον Πέτρο να πάει αντί για μένα ήθελα να πάω εγώ μόνο και μόνο για να την δω. Είπα απλά αυτά που μου είχε παραγγείλει η μητέρα μου και έφυγα. Δεν της είπα ότι αυτό που ήθελα ήταν να πάμε μια βόλτα με το ποδήλατο μαζί......
Την ξανασυνάντησα με τα από χρόνια σε ένα καφέ στην Αθήνα. Ήταν παντρεμένη με ένα τύπο που έμοιαζε στο Ρουβά (τουλάχιστον στην μύτη) και έμοιαζε ευτυχισμένη. Εύχομαι να είναι πάντα καλά.

Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

Ιμιλιόρι αγγούρι


Υπήρχαν φορές που κανονίζαμε μερες πρίν για τη συγκεκριμένη ημέρα.

Υπήρχαν φορές που γραφόταν ολόκληρα " τραπεζομάντηλα" στο νέτ για το θέμα.

Υπήρχαν φορές που στη δίνη της δουλείας και των υποχρεώσεων ήταν ένα απλό μήνυμα.

Υπήρχαν φορές που δεν το θυμόμουν καθόλου παρά την επόμενη μέρα .

Δεν υπήρξε όμως ούτε μία φορά σαν και αυτή.

Κυριακή 17 Μαΐου 2009

Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει.

Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει
δεν την νοιάζει η ήττα του Ρουβά
Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει
Και ξανά για την Γιουροβύζιον τραβά

Υ.Γ. Αρνούμαι να δεχτώ ότι έτσι είναι γιατί έτσι μας τα λένε.

Τετάρτη 13 Μαΐου 2009

Το πρόγραμμα της τηλεόρασης.

07.00: Τα χτεσινά νέα της Γιουροβύζιον
08.00: Γιουροβύζιον παραλειπόμενα.
09.00: Θα πηδήξει ο SAKIS????????????
10.00: Τα τελευταία νέα απο τη Μόσχα.
11.00: Μας απειλούν οι Βόσνιοι.
12.00: Έκλασε ο Sakis.
13.00: Μία λάμπα στο σκηνικο του Sakis κάηκε.
14.00: Ο ηλεκτρολόγος σκηνης ΣΩΖΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!!! ('αλλαξε τη Λάμπα)
15.00: Η ενημέρωση των ξένων μας : Sakis is the best Fuck the rest
16.00, 17.00,18.00,19.00 .......... Τι έφαγε ο SAKIS , σφίχτηκε στο χέσιμο ο SAKIS, SAKIS γερά με τσαμπουκά.
20.00: Πολιτική ανάλυση: Γιατί οι Σκανδιναυϊκές χώρες αλληλουποστηρίζονται στην ψηφοφορία.
21.00 : ΡΕ Άϊ γαμηθΎτε(ς) εσείς και ο SAKIS σας
12.00! Εθνικός ύμνος (sheik it) υποστολή σημαίας (σβήσιμο λάμπας) και ύπνο βαθύ.(χρχρχρχρχρχρ)

Σάββατο 2 Μαΐου 2009

Παρασκευή 17 Απριλίου 2009

Σάββατο 11 Απριλίου 2009

ΚΙΝΗΜΑτογράφος

Αφού λοιπόν με άφησε να παίξω , παίζω μόνος μου.


Τανίες που με οδήγησαν.


Ο Τζονι πήρε το όπλο του. (Ντάλτον Τράμπο).

Και στο κοπανάει με δύναμη στο στομάχι δίνοντας σου μία τέλεια περιγραφή για το τι είναι ο πόλεμος. Συνιστάται υποχρεωτική 24ωρη παρακολούθηση κατά τα πρότυπα του "κουρδιστού πορτοκαλιού" σε πολλούς ακάπνιστους "πρώην πεζοναύτες".

Στη φωλιά του Κούκου (Μίλος Φόρμαν).

Απίστευτη (Σόρυ Ευαγγελάτε και λοιποί τηλεπαρουσιαστές για το κλόπυ ράιτ) Ερμηνεία του Τζάκ αλλά και των υπολοίπων σε μια ταινία σταθμό για μένα.




Η φάτσα .
Μπραζίλ (Τέρι Γκίλιαμ).

Μελλοντολογική τότε που γυρίστηκε ,αποτύπωση της πραγματικότητας σήμερα.

Η αβαστακτη ελαφρότητα του είναι (Φιλιπ καουφμαν).
Απλά δέιτε την φτάνει.

Ταινίες που με διασκέδασαν και όχι μόνο.

Φρανκεστάιν Τζούνιορ (Μελ Μπρουκς) - Η ζωή είναι Ωραία (Ρομπέρτο Μπενινι) - Μια μέρα στον ιππόδρομο ( Σαμ Γουντ) - Της Κακομοίρας (Ντίνος κατσουρίδης) . Εκτη Αίσθηση (Μ. Σαμαλαν)

Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

Τελικα Έφυγες

Μάλλον το ήθελες.

Τα μάτια σου αυτό μου είπαν το Σάββατο πριν σε πάρουν πάλι στη "φυλακή"
Όσα και να λέγαμε πριν "φύγεις" πάλι με το παράπονo ότι δεν πρόλαβα να σε αποχαιρετήσω θα έμενα.

Δεν μου έφτασαν 49 χρόνια.

Θα τα πούμε.

Ελπίζω εκεί που πας να βρεις τον Frank και τον Duane.
Που ξέρεις, μπορεί για χάρη σου να τζαμάρουν το Whipping Post
Καλό ταξίδι.

Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

Ξεβιδώθηκε μια βίδα.


Ξεβιδώθηκε μια βίδα από την πανάκριβη διευθυντική καρέκλα γραφείου μου.
Να την πετάξω?
Να πάρω καινούργια?
Να την επιδιορθώσω?
Να την χαρίσω σε κανένα άπορο γκόλντεν μπόί?
Δεν ξέρω τι να κάνω.
Βρίσκομαι προφανέστατα σε αδιέξοδο.

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009

Very superstitious

Very superstitious, writings on the wall,
Very superstitious, ladders bout to fall,
Thirteen month old baby, broke the lookin glass
Seven years of bad luck, the good things in your past.

When you believe in things that you dont understand,
Then you suffer,
Superstition aint the way


Very superstitious, wash your face and hands,
Rid me of the problem, do all that you can,
Keep me in a daydream, keep me goin strong,
You dont wanna save me, sad is my song.

When you believe in things that you dont understand,
Then you suffer,
Superstition aint the way, yeh, yeh.

Very superstitious, nothin more to say,
Very superstitious, the devils on his way,
Thirteen month old baby, broke the lookin glass,
Seven years of bad luck, good things in your past

When you believe in things that you dont understand,
Then you suffer,
Superstition aint the way, no, no, no

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009

Και όμως είμαι ακόμα εδω ..

Στο δίμηνο+ διάστημα της αποχής μου έχουν συμβεί πολλά. Μερικά είναι από αυτά που δεν λέγονται. Άλλα όμως ευχαρίστως να τα ομολογήσω.
1. Έχω κερδίσει πάνω από 5 εκατομμύρια Ευρώ σε διάφορα λαχεία και κληρώσεις ιντερνετικές αλλά εξακολουθώ να μην έχω μία.
2. Έμαθα τι δικαιολογία πρέπει να πεις στο Εκάβ για να έλθει γρήγορα.
3. Η διαδρομή Μαρούσι - Γουδή διαρκεί από 10 λεπτά μέχρι δυόμιση ώρες.
4. Για τα 10 λεπτά χρειάζεται να μην βρεθεί τροχονόμος στο διάβα σου ή να έχεις τον αδελφό μου στο πίσω κάθισμα, οπότε πρέπει να βρεθεί.
5. Για τις δυόμιση ώρες χρειάζεται να βομβαρδίζει το Ισραήλ τη Γάζα.
6. Οι φίλοι στις δύσκολες στιγμές φαίνονται.
7. Οι φίλοι στις δύσκολες στιγμές δεν φαίνονται.
8. Η πουτανιά (αρσενική και θηλυκή) δεν χρειάζεται δύσκολες στιγμές να φανεί.
9. Την πουτάνα και αν την πλένεις το σαπούνι σου χαλάς.
10. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας νοσεί.
11. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας νοσεί και ο Αβραμόπουλος ΧΤΕΝΙΖΕΤΑΙ.
12 Ότι του ΦανΗ του ΛωλοστεφανΗ
Να ' μαι λοιπόν πάλι εδώ με τη στολή του Σούμο κατόπιν λαϊκής απαιτήσεως (το Ζήτησε το 100% των αναγνωστών μου παρακαλώ! >>>) και με το γόνατο στην άσφαλτο όπως παλιά.