Παρασκευή 1 Αυγούστου 2008

Η Έλλην ασθενής.

Αυτοκίνητο ήταν; Κάποιος «άνθρωπος με γερό σουτ? Κανείς δεν ξέρει και κανείς δεν θα μάθει. Πάντως το σκυλί βρέθηκε από υπάλληλο της εταιρείας χωρίς να μπορεί καν να σηκωθεί , να μην καταλαβαίνει απολύτως τίποτα και να τρέμει λες και το κτύπησε το ρεύμα. Σε λίγες ώρες και επειδή οι κτηνίατροι το σ/κ πάνε για μπάνιο έδειχνε από μόνο του καλύτερα, όμως την Δευτέρα η κατάσταση χειροτέρεψε . Τώρα πλέον το κεφάλι του δεν μπορούσε να σηκωθεί παρόλο που τα πόδια του έδειχναν να το κρατάνε όρθιο. Η Πάντα χαρούμενη και παιχνιδιάρα Εβίτα έδειχνε έτοιμη να ξεκινήσει το μακρύ ταξίδι χωρίς εισιτήριο επιστροφής αρνούμενη να φάει και να πιει οτιδήποτε αρνούμενη να καταλάβει ότι την χαϊδεύεις ότι είσαι κοντά της. Η γιατρός σήκωσε τα χέρια ψηλά και απλώς της έκανε ορό καθημερινά για να μην πάει από δίψα , μαζί με κορτιζόνες και διάφορα φάρμακα.
Για δύο μέρες πήγαινε στα χέρια στην γιατρό όπου με έκπληξη όλοι παραχωρούσαν την σειρά τους για να περάσει το «καημένο το σκυλάκι»». Την τέταρτη μέρα της άνοιξα με το ζόρι το στόμα και με το χέρι την ανάγκασα να πιει λίγο νερό, και το ίδιο βράδυ άρχισε να κουνάει λίγο την ουρά της μόλις καταλάβαινε ότι της μιλάμε (με άλλα λόγια δεν της έφτανε το σοκ είχε και μας να την ζαλίζουμε). Το απλανές βλέμμα έδειχνε να χάνεται και στη θέση του επανήλθε σιγά, σιγά το παιχνιδιάρικο ύφος ώσπου την Κυριακή που μας πέρασε φτάσαμε να κάνουμε μπάνιο στο μπαλκόνι και να τρώμε και πάλι σωστά χωρίς κουτάλια με τη γνωστή λαιμαργία. Η γιατρός μόνο που δεν χόρεψε τσάμικο όταν την είδε να είναι επιτέλους καλά (ήταν νησιώτισσα προτίμησε τον μπάλο , ενώ εγώ κρατούσα κάβο γιατί ως γνωστόνδεν χορεύω).