Είναι μέρες τώρα που σκέφτομαι τι να γράψω.
Την μία λέω να πώ για την αλλαγή της εξουσίας στην Ελλάδα.
Την άλλη για για τα Στάζ (ι).
Διαβάζω εδώ για συμπεριφορές που ενοχλούν.
Για απόψεις που εκνευρίζουν.
Για σοφά λόγια που είναι κενά.
Ο τιτανικός πάλι βυθίζεται στις οθόνες της τηλεόρασης.
Η λογική πάλι, βυθίζεται στη αφασία του Νεοέλληνα.
Έτσι ακούω τραγουδάκια σαν αυτό.
Και.... ξεχνιέμαι.
I do not care to belong to a club that accepts people like me as members
(Groucho Marx)