Πραγματικά ... επισκέπτης.. περαστικός από χαμένες πατρίδες άλλων, κερδισμένος πολλαπλά. Εικόνες του χτές, αμέτρητες, στα μάτια, πρωτόγνωρα αισθήματα ανάμικτα στην ψυχή.
Εικόνες του σήμερα που σε κάνουν να προβληματίζεσαι .
Διαχωρίζοντας τεχνητά τον άνθρωπο από τον άνθρωπο βγαίνουμε χαμένοι. Ταμπέλες εθνικότητας, χρώματος ,θρησκείας, ξεχωρίζουν ανθρώπους σε κάστες, σε ομάδες αντίπαλες που πρέπει να εξολοθρεύσει η μία την άλλη. Διακεκομένες γραμμές πάνω σε τυπωμένους χάρτες ορίζουν τους φίλους, τους εχθρούς, ανάλογα με τα συμφέροντα της στιγμής. Κοιτάσματα πετρελαίου διαφεντεύουν τις τύχες μας.
 |
| Photo by Frederic Danset |
Με το δάκτυλο στην σκανδάλη φαντάροι σκοπεύουν ο ένας τον άλλον υπηρετώντας θέλοντας ή μη πολιτικές ιστορικού αυτισμού χωρίς λογική.
Σε ευτούς που "γνώρισα" σε αυτούς που απλώς "ειδα" ...
...στο επανιδείν.
serefe!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Διαχωρίζοντας τεχνητά τον άνθρωπο από τον άνθρωπο βγαίνουμε χαμένοι" Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. Οπως και με όλα όσα αναφέρεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που ρωτάω πάντα στους ανθρώπους που μιλούν με μίσος και μανία για τους "απέναντι", είναι "Εχεις ποτέ μιλήσει με Τούρκο?". Η απάντηση είναι πάντα αρνητική.
Πιστεύω ότι εάν οι άνθρωποι γνωριστούν, έρθουν πιο κοντά, επικοινωνήσουν τεσπα, θα δούν ότι οι ομοιότητες και τα κοινά μας, είναι περισσότερα από τις διαφορές. Από την άλλη, σε κάθε σημείο της γης, υπάρχουν άνθρωποι που μπορούμε να αγαπήσουμε και αντίστοιχα άλλοι που δεν "μας κάνουν". Οπότε είναι εντελώς χαζή η ομαδοποίηση με βάση την εθνικότητα, το χρώμα κλπ. Θα μπορούσα να γράψω τόμους επί του θέματος, αλλά δεν έχει νόημα, γιατί με την ανάρτησή σου, το απόδωσες περιεκτικά και απόλυτα συγκεκριμένα.
εγώ δεν ξέρω τι λέτε, το ζητούμενο είναι το γεσίλ εφέ. Α και κανένας μεζές!
ΑπάντησηΔιαγραφή