Φίτσουλας

Φίτσουλας

Αυτός που χώνεται παντού απρόσκλητος και αναπάντεχα, σαν την πορδή.

(Ορισμός από http://www.slang.gr/ )

Ο Φίτσουλας έγινε μέλος της οικογένειας μας πριν αρκετά χρόνια και έμεινε μαζί μας περίπου δύο. Χαμστεροϊδές ποντίκι κυριολεκτικά αφήνιασε όταν το χέρι του Υπαλλήλου του Pet Shop τον έβγαλε από το κλουβί του αποχωρίζοντας τον από το μοναδικό αδελφάκι που του είχε απομείνει. Όπως μας είπε ο υπάλληλος όταν τα πήρε ήταν δέκα ίσα που προλάβαμε το τελευταίο …καλό. Η Δήμητρα δεν είχε κανένα δισταγμό στο να διαλέξει αυτό από το αδελφάκι του . Ήταν σίγουρη ότι εκείνο την διάλεξε κοιτώντας την και σχεδόν παρακαλώντας την να το πάρει από εκεί. Σε όλο το δρόμο προς το αυτοκίνητο δεν δέχτηκε παρά το μέγεθος του κλουβιού να την βοηθήσω. Εγώ,!!! δικός μου είναι εγώ θα το πάω. Ο φίτσουλας είχε χωθεί κάτω από το φρέσκο ροκανίδι μέσα στην πλαστική φωλιά του και νομίζω ότι έτρεμε. Πρώτη στάση να δει ένα από τα αδελφάκια του, σύντροφο του πρώτο-εξάδελφου της Δήμητρας. Δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον να ξανά συναντηθούν ε και συνεχίσαμε για το σπίτι αφού πρώτα πρόλαβε να δαγκώσει ένα υπάλληλο μου στη εργαστήριο ο οποίος αποφάσισε ότι ήλθε η στιγμή στην ζωή του να χαϊδέψει ποντίκι.

Στο σπίτι βολεύτηκε μαζί με το κλουβί του στο καθιστικό πάνω στο τραπεζάκι κοντά στην μπαλκονόπορτα Πέρασε πολύς καιρός μέχρι να αποφασίσει να μας κάνει την τιμή να τον βλέπουμε όχι κρυμμένοι πίσω από πόρτες και τοίχους αλλά εκεί δίπλα στο κλουβί την ώρα που γέμιζε τα μαγουλά του με τροφή για να τα μεταφέρει στην φωλιά του . Οι πρώτες απόπειρες χαϊδέματος κατέληγαν πάντα σε ματωμένα δάκτυλα και φωνές από την μικρή , βρισίματα από μένα και επιδοκιμασίες του τύπου ..σας τα είχα πει τα ποντίκια δεν είναι για κατοικίδια από την σύζυγο.

Όμως εκείνη ήταν η πρώτη που κατάφερε να τον κάνει να τρώει από το χέρι της. Μέχρι που ένα κομμάτι από το χέρι της κατέληξε μεζεδάκι στα δόντια του και οι σχέσεις τους διαταράχτηκαν σαν τη δική μας με τα Σκόπια περί συνταγματικού ή μη ονόματος. Όσο περνούσε ο καιρός ο Φίτσουλας απέκτησε μία οικειότητα μαζί μου απολαμβάνοντας τις βόλτες του από το ένα χέρι μου στο άλλο , χαΐδεμα σε στυλ γάτας στο ανάσκελο στυλ και βόλτες μέσα στο σπίτι με ιδιαίτερη προτίμηση το μέρος κάτω από τον καναπέ κρεβάτι. Πλέον εκείνος μας περίμενε πίσω από την σιδερένια πόρτα της φυλακής του για να τον ταΐσουμε και να τον βγάλουμε για βόλτα.

Έμεινε μαζί μας κοντά δύο χρόνια ως που αποφάσισε να μας αφήσει φεύγοντας για τον παράδεισο των ποντικιών, προκαλώντας κύματα στεναχώριας στη μικρή και θλίψη στους μεγάλους.